Γ.Σ.ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΕΝΕΓΑΚΗ

Μια πόλη, ένας Σύλλογος, τριάντα χρόνια, αρκετές χιλιάδες παιδιά, εκατοντάδες χιλιάδες αθλητικά περήφανοι άνθρωποι, εκατομμύρια κοινωνοί και δέκτες μιας λαμπρής πορείας...
Από το 1971, που άρχισε τη δράση του στο Περιστέρι ο Γυμναστικός Σύλλογος, μέχρι και σήμερα έχουν ενταχθεί σ' αυτόν χιλιάδες παιδιά από την πόλη του Περιστερίου, αλλά και τις όμορες περιοχές. Παράλληλα με την κοινωνικοποίηση τους, γαλουχήθηκαν στα υψηλά ιδανικά και ιδεώδη του αθλητισμού.
Ο Γ.Σ. Περιστερίου αποτελεί όραμα και επιδίωξη ζωής, μιας παρέας πνευματικά ανήσυχων και φιλόδοξων νέων, οι οποίοι λάτρεψαν τον αθλητισμό και θέλησαν με αυτόν, το 1971, να επιχειρήσουν τομές στην εργατούπολη των ανθρώπων της βιοπάλης και των πολλών κοινωνικών προβλημάτων.
Τα κατάφεραν με το παραπάνω. Σήμερα όλοι μιλούν για το μοντέλο οργάνωσης του ΓΣΠ, που απέφερε καρπούς με τις μεγάλες διακρίσεις της επαγγελματικής ομάδας, τους πανελλήνιους τίτλους παίδων και εφήβων στο μπάσκετ, την καταπληκτική σε χρόνο ρεκόρ πορεία της γυναικείας ομάδας, αλλά και τη συστηματική καλλιέργεια και αξιοποίηση του αθλητικού φυτώριου, τόσο στο μπάσκετ, όσο και στα τμήματα υποδομής του υγρού στίβου, της κλασικής, της συγχρονισμένης κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης.
Στη διαδρομή των 30 χρόνων λειτουργίας του ο Σύλλογος –άρρηκτα δεμένος με τη δημιουργία- κατόρθωσε να ταυτίσει την αγωνιστική του πορεία με πολλές και μεγάλες διακρίσεις και δίκαια χαρακτηρίζεται από τους περισσότερους ο πιο σύγχρονος αθλητικός φορέας και ο αντιπροσωπευτικότερος εκφραστής της αθλητικής ιδέας σε ολόκληρη τη Δυτική Αττική.
Το επιστέγασμα ήταν το Περιστέρι μας να αποκτήσει συγκεκριμένη αθλητική ταυτότητα, "τον άξιο πρεσβευτή" του -τίτλος τιμής για τον Σύλλογο- που του απονεμήθηκε από το Δήμο ως αναγνώριση της μεγάλης κοινωνικής προσφοράς του στην πόλη, αλλά και του ήθους που συνειδητά επιδεικνύει. Κέρδισε επίσης πανελλήνια και πανευρωπαϊκή αναγνώριση, διαλαλώντας την ύπαρξη του σε κάθε πόλη και σε κάθε χώρα...

ΤΑ ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ
1) Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης
2) Τσακίρης Νικόλαος
3) Βλάσσης Γεώργιος
4) Βλάσης Αναστάσιος
5) Βυλλιώτης Πλούταρχος
6) Μουγιάκος Πέτρος
7) Μουγιάκος Μιχαήλ
8) Τζούμας Αθανάσιος
9) Χάτσιος Μιχαήλ

10) Γκιουζέλης Παύλος
11) Πέππας Νικόλαος
12) Γεράσης Αθανάσιος
13) Ασημακόπουλος Θεοχάρης
14) Οικονόμου Αλέξανδρος
15) Κούβαρης Πέτρος
16) Μάνδρος Στέφανος
17) Κλεάνθης Αλέξανδρος
18) Λυμπερόπουλος Δημήτριος
19) Λόγιος Παναγιώτης
20) Παπανδρέου Χαράλαμπος
21) Καρατζάς Ευάγγελος
22) Κωνσταντίνου Μάριος
23) Καραβιάς Νικόλαος
24) Γολεμάτης Θεόδωρος
25) Μαντζώρος Γεώργιος
26) Αποστολόπουλος Αθανάσιος

Η ΙΔΕΑ…

Λίγο πριν από το 1971, οι διορισμένοι δήμαρχοι εκείνης της εποxής µε εντολή των συνταγματαρχών, έψαχναν τρόπους να γιορταστεί η επικείμενη συμπλήρωση των 150 χρόνων από την επανάσταση του 1821. Έτσι και στην περιοχή του Περιστερίου, στην πλατεία µε το Ζαχαροπλαστείο του Παπασπύρου, µια παρέα περίπου δεκαπέντε νεαρών ψάχνει τρόπο έκφρασης και δημιουργίας. Νιώθει την ανάγκη ν' αφήσει τη σφραγίδα της, να διαμορφώσει το μέλλον ...
Η ιστορικά πρώτη συνάντηση µε θέμα τη σύσταση του Συλλόγου γίνεται στον κήπο του Ζαχαροπλαστείου "Παραγωγή" (Χρήστου), όμως έχει αντικείμενο το στίβο. Βρίσκουμε σ' αυτή τη σύναξη τον Πλούταρχο Βυλλιώτη, τον Πέτρο Mouγιάκo, τον Τάσο Βλάσση, τον Μιχάλη Χάτσιο, τον Θανάση Τζούµα, τον Στέφανο Μάνδρο, τον Γιάvvn Καπράλο, τον Παναγιώτη Κατσώνη, τον Πέτρο Κούβαρη, τον Νίκο Παππά, τον Βαγγέλη Καρατζά, τον Αλέκο Κλεάνθη, τον Θανάση Γεράση, τον Παύλο Γκιoυζέλη και τον Αριστείδη Σόλια.
Οι πλατείες εναλλάσσονται, το ίδιο και οι ιδέες. Από την "Παραγωγή" στου "Παπασπύρου" και από το στίβο στο µπάσκετ ...
Η πρώτη ιδέα του 1969 για το στίβο δε βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Άμεσα, όμως, άρχισε η µετεξέλιξή της. Η παρέα των Περιστεριωτών πάντα πίεζε προς την κατεύθυνση του αθλητισμού, ώσπου ο τότε δήμαρχος Παναγιώτnς Παναγιωτόπουλος και το δημοτικό συμβούλιο άναψαν το πράσινο φως µε σχετική απόφαση, για την ίδρυση Συλλόγου που θα φέρει την ονομασία "Παπαφλέσσα,".

Το ... µικρόβιο

Την εντολή για τη σύσταση του καταστατικού του Συλλόγου λαμβάνει ο Πλούταρχος Bυλλιώτnς, µέλος της παρέας που προαναφέραμε και ταυτόχρονα υπάλληλος τότε στο ληξιαρχείο Περιστερίου, ο οποίος έχει την εμπειρία από την ενασχόληση του µε την ποδοσφαιρική ομάδα του Ατροµήτου. Ο Βυλλιώτης θα παίξει σηµαντικό ρόλο και στη μετέπειτα πορεία του Περιστερίου. Λόγω του ήπιου χαρακτήρα του είχε ρόλο ενωτικό σε περιόδους που υπήρξαν διαφωνίες. Άνθρωπος που απέφευγε τις ακρότητες, έβρισκε σχεδόν πάντα τον τρόπο να κερδίζει τις εντυπώσεις, ενώ ενίοτε λειτουργούσε ως οικοδεσπότης, καλύπτοντας τα έξoδα αρκετών καθηµερινών δραστηριοτήτων.
Ο Βυλλιώτης, λοιπόν, µίλησε µε ένα φίλο τού Bασίλn Μάνδρου (αδελφού του Στέφανου) τον Σπύρο Καραβία, υπάλληλο της εταιρείας υδρεύσεως (ΟΥΛΕΝ), ο οποίος ήδη είχε αρχίσει την ενασχόληση του µε την προπονητική στο µπάσκετ. Το ... µικρόβιο µεταδόθηκε γρήγορα! Οι εξελίξεις δρομολογούνται άμεσα: ο προσανατολισμός αλλάζει οριστικά. Δεν αργεί να συμβεί το ίδιο και µε το όνομα, αφού όλοι συμφωνούν ότι το "Παπαφλέσσας" δεν συνδυάζεται άμεσα µε το αντικείμενο τους, δηλαδή τον αθλητισµό.

Στου "Παπασπύρου", µάλιστα, τα πνεύματα oξύνoνται, οπότε ανοιχτά διακηρύσσεται η αντίθεση των περισσοτέρων. Παρορμητικοί όπως είναι, δεν αργούν να βρεθούν στο δηµαρχείο και µάλιστα στο γραφείο του δηµάρχου. Η ομάδα των πρωτεργατών θέτει θέμα ονομασίας. Για την ακρίβεια απαιτεί και επιβάλλει τον τίτλο "Γυμναστικός Σύλλογος Περιστερίου", τον οποίον από πριν έχουν επιλέξει ...

Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Ο νόμος για την ίδρυση Συλλόγου ανέφερε ως προϋπόθεση την ύπαρξη τουλάχιστον 20 μελών. Οι... πιστοί (26 τον αριθμό) προσέρχονται και το καταστατικό γεμίζει υπογραφές!
Από τον αρχικό πυρήνα απουσιάζουν οι υπογραφές του Νίκου Πέππα, ο οποίος δεν είχε συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του και κατά συνέπεια δεν τον κάλυπτε ο νόμος για συμμετοχή σε κάποιον σύλλογο, και του Γιάννη Καπράλου ο οποίος είναι αστυνομικός στο επάγγελμα και δεν υπάρχει συμβατότητα με τυχόν συμμετοχή του στον Γ.Σ. Περιστερίου. Για τους παραπάνω τυπικούς λόγους τόσο ο Πέππας όσο και ο Καπράλος μένουν έξω από την ιδρυτική διακήρυξη του συλλόγου, όμως συμμετέχουν ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες του.
Τα πρώτα συμβούλια μέχρι να βρεθεί στέγη στην οδό Αμφιλοχίας 16 (δίπλα στην Πρόνοια) γίνονται στο γραφείο του Βυλλιώτη, στο Ληξιαρχείο. Άμεση προτεραιότητα η δημιουργία προσωρινής διοικούσας επιτροπής, η οποία όφειλε να οδηγήσει το σύλλογο σε γενική συνέλευση για να προκύψει το αιρετό διοικητικό σχήμα. Πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής -ως μεγαλύτερος- αναλαμβάνει ο αείμνηστος Σούλης Αποστολόπουλος, ο οποίος έφυγε από την οικογένεια του Περιστερίου το καλοκαίρι του 2000. Αντιπρόεδρος ο φοιτητής της Ιατρικής Τάσος Βλάσσης, γενικός γραμματέας ο υπάλληλος του Ληξιαρχείου Περιστερίου Πλούταρχος Βυλλιώτης, ταμίας ο έμπορος και από το 1996 διατελέσας αντιδήμαρχος Περιστερίου Θανάσης Τζούμας και μέλη οι φοιτητές της ΑΣΟΕ Πέτρος Μουγιάκος και Μιχάλης Χάτσιος, ο υπάλληλος των ΕΛΤΑ Πέτρος Κούβαρης, ο φοιτητής της Οδοντιατρικής Αλέκος Κλεάνθης και ο ιδιωτικός υπάλληλος Αλέκος Οικονόμου.

Η προσωρινή διοίκηση εργάζεται πυρετωδώς μετά το καλοκαίρι για να ετοιμάσει την ομάδα. Τις πρώτες καταγεγραμμένες -άρα επίσημες-αποφάσεις τις εντοπίζουμε στο βιβλίο πρακτικών λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, με ημερομηνία 14/12/71. Είναι η παρθενική συνεδρίαση της προσωρινής διοικούσας επιτροπής, στην οποία:
Εγκρίνονται δαπάνες 851 και 290 δρχ. οι οποίες είναι για έξοδα συστάσεως και λειτουργικά.
Γίνεται ενημέρωση για διαθέσιμο κονδύλι 25.000 δρχ. από το Δήμο και εξουσιοδοτείται ο ταμίας να το εισπράξει.
Υπογράφεται συμβόλαιο με τον προπονητή Σπύρο Καραβία..
Ορίζεται η Τρίτη (ώρα 8.30 μ.μ.) ως ημέρα συμβουλίων.
Επιβάλλονται ποινές στους αθλητές Λυκουρέση, Τρουλλινό και Τάττα.
Αποφασίζεται η υποβολή δικαιολογητικών σε ΕΟΠΕ και ΣΕΓΑΣ για ίδρυση νέων τμημάτων.
Εγγράφονται νέα μέλη.
Ορίζεται η Γενική Συνέλευση για τις 16 Ιανουαρίου.

Οι πρώτες αποφάσεις....
Την παραμονή της γιορτής του πολιούχου του Περιστερίου, Αγίου Αντωνίου, στις 16 Γενάρη του 1972, γίνεται στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχιακό Μέγαρο, η Γενική Συνέλευση του νεοσύστατου Συλλόγου. Απ' αυτή προκύπτει η πρώτη αιρετή διοίκηση, η οποία δεν περιλαμβάνει τέσσερα στελέχη από το αρχικό σχήμα, δηλαδή τους Αποστολόπουλο, Βλάσση, Οικονόμου και Τζούμα.
Γίνονται, συνεπώς, αντίστοιχες προσθήκες: του δημοτικού υπαλλήλου Θεόδωρου Γολεμάτη ο οποίος έγινε και ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος του Συλλόγου, του φοιτητή του Πολυτεχνείου Νίκου Πέππα (στο μεταξύ... ενηλικιώθηκε), του τραπεζικού υπαλλήλου Μάρκου Παπακώστα και του σπουδαστή του Πολυτεχνείου Παυλού Γκιουζέλη.
Εκείνη την εποχή τελειώνει τις υποχρεώσεις του στο στρατό και ο Τάκης Κατσίκης, ένα ακόμα στέλεχος το οποίο θα συνδέσει το όνομα του με την πορεία του Περιστερίου στο χρόνο. Από την επόμενη χρονιά μπαίνει στο διοικητικό συμβούλιο. Έκτοτε πέρασε σχεδόν από όλες τις θέσεις της ιεραρχίας. Έφορος, γενικός αρχηγός, ταμίας, αντιπρόεδρος, πρόεδρος (ο πρώτος του Τ.Α.Κ. την περίοδο 1990-91), γενικός διευθυντής.

ΓΙΝΑΜΕ ΟΜΑΔΑ
Οι διαδικασίες προχωρούν γοργά στο Περιστέρι, αφού το νερό έχει πια μπει στο αυλάκι. Ιδρυτικά μέλη, καταστατικό, οργάνωση, παίκτες. Οι ιδέες στο μεταξύ πέφτουν βροχή, όπως συνέχισαν να πέφτουν και τα χρόνια που ακολούθησαν: για τμήμα στίβου, για άρση βαρών, για βόλεϊ, για τμήμα οπλομαχίας, ακόμα και για πινγκ-πονγκ...
Αυτή που προχωρά, όμως, είναι του μπάσκετ. Ο Σπύρος Καραβίας αναλαμβάνει το πόστο του προπονητή με τον πολύ καλό -για την εποχή- μισθό των 2.000 δρχ., σχεδόν ισάξιο του αντίστοιχου στην ΟΥΛΕΝ. Έξω από σχολεία, σε χωματόδρομους και γενικά όπου παίζουν παιδιά, αναζητά ταλέντα. Όλοι ψάχνουν! Ψάχνουν παιδιά με μπόι, παρότι οι περισσότεροι τους αποθαρρύνουν. Στον Καραβία λένε: "Μην κοιτάς στην προηγούμενη ομάδα σου (σ.σ. Ηλυσιακός) που είχες ψηλούς, εδώ δεν έχει τέτοιους". Όντως τα πρώτα "ευρήματα" μοιάζουν σε στιλ... ποδοσφαιριστών και οι δυσκολίες δείχνουν αξεπέραστες.
"Μπάσκετ, τι είναι αυτό;", απαντά ο Θανάσης Σβετζούρης στους ανθρώπους οι οποίοι τον προσεγγίζουν για να τον εντάξουν ως αθλητή στο Σύλλογο. Ούτε καν γνωρίζει την ύπαρξη του συγκεκριμένου αθλήματος!
Η εικόνα, όμως, αρχίζει σταδιακά να αλλάζει. Η περιοχή του Περιστερίου -με περισσότερους από 200.000 κατοίκους τότε- δίνει ευρύ πεδίο αναζήτησης και εντοπίζονται οι καταλληλότεροι σωματότυποι. Σε διάστημα δύο ετών, μάλιστα, το Περιστέρι έχει να επιδείξει την ψηλότερη ομάδα στην κατηγορία και οι περισσότεροι (αντίπαλοι ή ουδέτεροι) όταν αναφέρονται στον Γ.Σ.Π. το κάνουν με το χαρακτηρισμό "οι ψηλοί του Περιστερίου".

Οι αθλητές

Τους πρώτους αθλητές του Γ.Σ. Περιστερίου τους έφερε μαζί του ο Σπύρος Καραβίας. Τον Παύλο Σιδέρη και τον Φίλιππο Κότση οι οποίοι για να προπονηθούν στη νέα τους ομάδα χρειάζεται να κάνουν αρκετά χιλιόμετρα, αφού ο πρώτος μένει στα Ιλίσια, ο δεύτερος στη Νέα Κηφισιά. Οι υπόλοιποι παίκτες εντοπίστηκαν στις αλάνες, στα σχολεία και στα ζαχαροπλαστεία του Δυτικού προαστίου.
Το παζλ αρχίζει να σχηματίζεται: Θανάσης Σβεντζούρης, Γιώργος Τάττας, Αγγελος Μαλικούτης, Γιώργος Μουγιάκος, Τάκης Σιαντίκος, Αργύρης Κατσιμίγκος, Κώστας Καζούρης, Νίκος Τρουλινός, Κώστας Κατιντζάρος, Φώτης Χουλιάρας, Γιώργος Λυκουρέσης, Γιώργος Σωτηράκος, Γιώργος Σωτηρόπουλος, Αλέκος Πατσής, και Μανώλης Σκλιβάνος.
Ο μεγαλύτερος δεν ξεπερνάει τα 20 χρόνια και ο μικρότερος (ο Σιδέρης) είναι μόλις 14. Μοιράζονται οι πρώτοι ρόλοι στη βασική πεντάδα: Πλέι μέικερ ο Τάττας, γκαρντ ο Σιδέρης, ελ ο Μουγιάκος, σέντερ φορ ο Κότσης και ένας εκ των Τρουλινού, Κατιντζάρου, Πατσή.
Οι προπονήσεις
Αναπόφευκτα -αφού εκεί υπήρχε το μοναδικό γήπεδο μπάσκετ στο Περιστέρι- η δουλειά γίνεται στο σχολικό συγκρότημα του Λόφου Αξιωματικών, όπου μπορεί η μπασκέτα να είναι "ορφανή", όμως κάτω υπάρχει το υποτυπώδες γρο μπετόν. Βλέπετε, η πρώτη απόπειρα για την Πρόνοια καταδικάστηκε σε αποτυχία, αφού το χωμάτινο γήπεδο γινόταν λασπότοπος με τη βροχή και στις ξύλινες μπασκέτες (σχήματος "Π") η επίτευξη καλαθιού ήταν... δευτερεύουσα μέριμνα για τους αθλητές. Προείχε να αποφύγουν τα κάθετα στηρίγματα ώστε να μην τραυματιστούν μετά την προσπάθεια!
Οι προπονήσεις (τρεις την εβδομάδα και ενδιάμεσα κάποιες ατομικές για να καλυφθούν οι αδυναμίες των παικτών), μερικές φορές συνδυαζόμενες με... άλμα εις ύψος. Το ρεκόρ; Ανάλογο του περιμετρικού φράχτη (!), αφού ο φύλακας επέμενε να κάνει το δύσκολο. Ήταν μέχρι να μάθει από τον πονηρό Θανάση Τζούμα ότι ο Γ.Σ. Περιστερίου δήθεν ήταν ομάδα του Παττακού και να αλλάξει τη στάση του. Το τρικ έπιασε. Δεν συμβαίνει, πάντως, το ίδιο και με τους κατοίκους της γύρω περιοχής, οι οποίοι θέλουν να πάρουν το μεσημεριανό υπνάκο τους και αρκετές φορές καλούν την αστυνομία για να επιβάλει τάξη και ησυχία. Παρά τις αντιξοότητες, η δουλειά γινόταν με μεράκι στην προπόνηση. Εκεί επικρατούσε το σύστημα, "κάνε ό,τι κάνει η μάνα". Οπου "μάνα", δεν είναι άλλος από τον προπονητή.
Τις πρώτες αγωνιστικές παραστάσεις οι αθλητές τις παίρνουν από μια μηχανή προβολής 8 ml, με την οποία ο κόουτς φροντίζει να προβάλει φιλμάκια από αγώνες ΝΒΑ. Τόσο συχνά, μάλιστα, που η συνεχής αναπαραγωγή τους σχεδόν τα κατέστρεψε.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Το ρητό κάθε αρχή και δύσκολη δεν βγήκε τυχαία. Ίσως, μάλιστα, ο εμπνευστής του να είχε στο μυαλό του το παρθενικό παιχνίδι του Περιστερίου στην Γ Κατηγορία της Αθήνας το 1971.
Ενώ όλα έδειχναν να είναι έτοιμα (ή σχεδόν έτοιμα) ώστε να μπει ο Σύλλογος στον ανταγωνισμό, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα γρανάζια του κρατικού μηχανισμού. Ο δικηγόρος που υποβάλλει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά ώστε να αναγνωριστεί νομικά ο Σύλλογος, συναντά προβλήματα. Το Πρωτοδικείο είναι κλειστό λόγω του καλοκαιριού και ως εκ τούτου δεν είναι εφικτή η λήψη απόφασης που θα δώσει οντότητα στον Γ.Σ. Περιστερίου.
Ο χρόνος, όμως, κυλά και δεν υπάρχει διαθέσιμος για να ξοδευτεί στην αναμονή. Το πρωτάθλημα αρχίζει και το Περιστέρι δεν έχει δελτία για τους αθλητές του!
Η επίσκεψη στην Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (οδός Σαριπόλου) και η συνάντηση με την τότε ηγεσία της, τον Βλαδίμηρο Βάλλα (πρόεδρος) και τον Ζαχαρία Αλεξάνδρου (Γεν. Γραμματέας) φέρνει αποτέλεσμα. Ο δεύτερος προειδοποιεί πως χωρίς δελτία δεν μπορεί να επιτρέψει τη συμμετοχή της ομάδας στο πρωτάθλημα της Γ Κατηγορίας Αθηνών. Μόνο με σχετική άδεια από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού μπορούσε κάτι να γίνει και μάλιστα προτείνει τον τρόπο: "ταυτότητες, θεωρημένα πιστοποιητικά που να αποδεικνύουν την ταυτοπροσωπία και κατάσταση αθλητών". Οπερ και εγένετο!
Μετά την επίσκεψη τους στη Γ.Γ.Α. ο Πέτρος Μουγιάκος και ο Αλέκος Κλεάνθης
(χρειάστηκε και η... συμβολή υπηρεσιακού παράγοντα) επιτυγχάνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα! Την επομένη οι Βυλλιώτης, Μουγιάκος και Βλάσσης ανακοινώνουν στους υπολοίπους ότι ο Σύλλογος θα ξεκινήσει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις στη Γλυφάδα στις 22/10/1971!
Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται και στο νεότευκτο κλειστό γυμναστήριο της Γλυφάδας τα εγκαίνια είναι διπλά. Από τη μια για το γήπεδο, από την άλλη για το Περιστέρι που άρχιζε την πορεία του στο χρόνο. Η οικοδέσποινα Γλυφάδα, πάντως, κάθε άλλο παρά ευγενική αποδείχθηκε, αφού επικράτησε 77-59.
Ο κόσμος του Περιστερίου έδωσε βροντερό παρών! Τρία πούλμαν ξεκίνησαν από τη "δυτική όχθη". Όγκος και παλμός! Υπέρ το δέον μάλιστα. Αποτέλεσμα; Να επέλθει σύρραξη των οπαδών. Οι νεαροί και άπειροι παίκτες του Περιστερίου χαζεύουν στις κερκίδες και δέχονται (λόγω αδιαφορίας) το ένα καλάθι μετά το άλλο!
Το Περιστέρι πορεύτηκε ένα γύρο ολόκληρο χωρίς να γευτεί τη χαρά της νίκης. Ίσως άλλοι να τα είχαν παρατήσει. Δεν το έκανε και εν τέλει δικαιώθηκε! Ακολούθησε εκπληκτικό δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, όπου ο νεοσύστατος Σύλλογος πήγαινε από επιτυχία σε επιτυχία και τελικά τερμάτισε στην 7η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Ορισμένοι, μάλιστα, μέσα στην ικανοποίηση τους αστειεύονται: "Αν είχε ακόμα 3-4 παιχνίδια το πρόγραμμα, μέχρι πρωταθλητές θα βγαίναμε...".

Δουλειά με πρόγραμμα
Το Περιστέρι ιστορικά οφείλει την ανάπτυξη του, πέρα από το μεράκι και τις σωστές επιλογές, σε τέσσερις παράγοντες:
• Στη δυναμική της πόλης και την εκμετάλλευση με τον καλύτερο τρόπο μιας
παρθένας περιοχής η οποία είχε πολλά να προσφέρει από πλευράς έμψυχου
υλικού.
• Στη φιλοσοφία (που διατηρήθηκε αναλλοίωτη στο χρόνο) ότι στόχος είναι η
δημιουργία και όχι η αγορά έτοιμων παικτών.
• Στην ίδρυση των ανοιχτών ακαδημιών, όπου -κόντρα στα μέχρι τότε δεδομένα-
ο σύλλογος δεν συντηρούσε μόνο 12 ή 15 παίκτες προεπιλεγμένους, αλλά
περισσότερους από εκατό! Μάλιστα, βοηθούσε όσους δεν είχαν να καλύψουν τα
αθλητικά τους έξοδα.
• Στην ύπαρξη ενός θαυμάσιου γηπέδου από το 1989 κι έπειτα, χωρητικότητας
4.000 θεατών.

ΟΠΟΥ ΓΗ(πεδο) ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ
Η ιδέα να δημιουργηθεί στο Περιστέρι ένας Σύλλογος με αντικείμενο το μπάσκετ ήταν πράγματι πρωτοποριακή. Τόσο, που δεν υπήρχε ακόμα στα όρια του Δήμου γήπεδο ικανό (!) να φιλοξενήσει τα παιχνίδια της νεοσύστατης ομάδας. Μερικές φορές πάλι (όπως την περίοδο 1978-79) έχασε την άνοδο, λόγω του οξύτατου γηπεδικού προβλήματος που αντιμετώπισε. Μοιραία τα πρώτα χρόνια η ομάδα έκανε το... αγροτικό της στις γύρω περιοχές. Πρώτα στον Αϊ-Γιώργη (1971) στην Ακαδημία Πλάτωνος, ένα γήπεδο που προκειμένου να εξασφαλιστεί χρειάστηκε να λειτουργήσει το ελληνικό δαιμόνιο! Όταν αντιπροσωπία του Περιστερίου επισκέπτεται το Δήμαρχο της περιοχής για να ζητήσει ώρες προπόνησης στο γήπεδο, η απάντηση είναι άκομψα αρνητική: "Από που είστε σεις, από το Περιστέρι;" ρωτά. και τους διώχνει χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ο Πέτρος Κούβαρης και ο Τάσος Βλάσσης είναι σε δύσκολη θέση, δεν έχουν, όμως, άλλη επιλογή και παίρνουν το ρίσκο. Μπροστά στον υφιστάμενο του Δημάρχου, αλλά προϊστάμενο της αρμόδιας υπηρεσίας για τη χρήση του γηπέδου, η ξεκάθαρα αρνητική απάντηση του πρώτου μετατρέπεται σε καταφατική! Με αρκετό χτυποκάρδι για τη "μικροαπάτη", αποσπάται -εν τέλει- η πολυπόθητη υπογραφή έγκρισης για χρήση του γηπέδου. Τη μεταφορά της ομάδας για προπόνηση αναλαμβάνουν εναλλάξ οι τέσσερις προνομιούχοι με αυτοκίνητα, ο Καρατζάς, ο Χιώτογλου, ο Τζούμας και ο Μάνδρος.
Από το 1973 -αφού έχουν γίνει σημαντικές εργασίες- η ομάδα επαναπατρίζεται. "Στέγη" της ως το 1977 το γήπεδο της Πρόνοιας. Οι καιροί αλλάζουν όμως και οι κανονισμοί οδηγούν το άθλημα(με αργά έστω, αλλά σταθερά βήματα) σε όλο και πιο επαγγελματικό πλαίσιο. Η στέγη πρέπει να λέγεται και να γράφεται χωρίς... εισαγωγικά, γι' αυτό και η Πρόνοια θα δώσει τη θέση της στο κλειστό γυμναστήριο του Αιγάλεω και την επόμενη χρονιά στο "Σπύρος Λούης" του Αμαρουσίου. Προπονήσεις γίνονταν και στα Ανάβρυτα, όπου οι παίκτες μεταφέρονταν συνήθως με δύο τρία ταξί.
Μετά το 1978 θα χρησιμοποιηθούν και το κλειστό γυμναστήριο της Νίκαιας, του Αγίου Ιεροθέου και το σχολικό συγκρότημα ΙΑ για το χώρο του οποίου, μάλιστα, ξοδεύτηκαν 300.000 δρχ. ώστε να στρωθεί το δάπεδο με το ενδεδειγμένο, για χρήση μπάσκετ, πλαστικό υλικό.
Η χρονιά — σταθμός, η ολοκλήρωση του Γ.Σ.Περιστερίου, ήταν ασφαλώς το 1989. Ο τότε Δήμαρχος Δημήτρης Φωλόπουλος, ο μετέπειτα Δήμαρχος Θεόδωρος Δημητρακόπουλος, ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Κίμωνας Κουλούρης και η διοίκηση του Συλλόγου, προεδρεύοντος του Αντώνη Μανδηλαρά, έδρεψαν τους καρπούς μιας προσπάθειας ετών. Στη γωνία των οδών Τζον Κένεντι και Γιαννιτσών είναι, πλέον, έτοιμο για χρήση ένα γήπεδο — κόσμημα, χωρητικότητας 4.000 θεατών.
Ο αρχικός σχεδιασμός για... κολυμβητήριο, δεν προχώρησε, όμως στο Περιστέρι σχεδόν κανείς δεν το μετάνιωσε. Στα χρόνια που ακολούθησαν το νέο γήπεδο πήρε το όνομα του αειμνήστου Ανδρέα Παπανδρέου, αφού πέραν της μεγάλης προσωπικότητας και προσφοράς του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, χρειάστηκε προσωπική του παρέμβαση, κατόπιν έντονων πιέσεων από τους κ. Κουλούρη και Δημητρακόπουλο, προκειμένου να προχωρήσουν οι εργασίες και να μη χαθεί περισσότερος πολύτιμος χρόνος.
Αρχικά το γήπεδο λειτουργούσε με υπαλλήλους προερχόμενους από το Ο.Α.Κ.Α. Για να πάψει το πήγαινε-έλα και να αποκτήσει δική του διεύθυνση το γυμναστήριο, μόχθησαν επίσης ο υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης ενότητας Γιώργος Μυλωνάς και ο ταξίαρχος ε.α. διευθυντής του ΟΑΚΑ Γιώργος Χατζής. Αξιζε, όμως, τον κόπο, αφού όπως προαναφέραμε αυτό το γήπεδο αποτέλεσε έναν ακόμα λόγο (για πολλούς το σημαντικότερο) που η ομάδα του Περιστερίου κρατήθηκε στην ελίτ του αθλήματος.

Στέγη

Το 1972, με απόφαση του Δ.Σ. στις 15 Μαρτίου, το Περιστέρι προχωρά στο αυτονόητο, την έγκριση κονδυλίου δηλαδή (600 δρχ. μηνιαίως), για την ενοικίαση γραφείων. Στην οδό Αμφιλοχίας, στον αριθμό 16, ο Γυμναστικός Σύλλογος στέγασε τα πρώτα όνειρα του και τις προσδοκίες του για το μέλλον. Τα μικρά κτίσματα (γραφείο και αποδυτήρια) που υπάρχουν ακόμα και σήμερα δίπλα στο γήπεδο της Πρόνοιας, έγιναν τις περιόδους 1977-78 η δεύτερη στάση του Συλλόγου, το δεύτερο "λιμανάκι". Ακολούθησαν από το 1979 ως το 1985 τα γραφεία της οδού Ευγενών 3-5 και από το '86 ως το '88 εκείνα στην οδό Σοφοκλέους.
Ο Σύλλογος μετακόμισε σε χώρο κάτω από τις κερκίδες του ποδοσφαιρικού γηπέδου του Ατρόμητου το 1989 και μετά το 1991 σε αίθουσες του γυμναστηρίου Ανδρέας Παπανδρέου" το οποίο δύο χρόνια πριν είχε δοθεί για χρήση στην ομάδα μπάσκετ.
Από το 1994 ο Γυμναστικός Σύλλογος Περιστερίου μαζί με την ΚΑΕ συστεγάζονται σε τριώροφο κτίριο επί της οδού Κρέσνας (αριθμός 63) με 500 τ.μ. στη διάθεσή τους, ενδεικτικά κι αυτά της προόδου, σε σχέση με την "καμαρούλα μια σταλιά," της οδού Αμφιλοχίας ή των πρόχειρων κτισμάτων στην Πρόνοια.

ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ

Η αγωνιστική πορεία του Περιστερίου στο χρόνο μοιάζει με τον κύκλο των τεσσάρων εποχών. Μοναδική υπέρβαση το γεγονός ότι δεν ακολουθείται η λογική συνέχεια τους. Ξεκινά από "χειμώνα", δηλαδή τα δύσκολα πρώτα χρόνια και προχωρά στο "φθινόπωρο", τότε που φάνηκαν τα αρχικά δείγματα πως ο καινούργιος Σύλλογος δεν έγινε απλώς για να... γίνει, αλλά προκειμένου να βάλει τη σφραγίδα του στην αθλητική ιστορία του τόπου.
Η "άνοιξη" μπαίνει τη δεκαετία 1982-1992, που το Περιστέρι καθιερώνεται ως υπολογίσιμη δύναμη σε κορυφαίο επίπεδο ανταγωνισμού και φτάνουμε (μεταφορικά πάντα) στο "καλοκαίρι", το οποίο αρχίζει μετά το 1996. Το Περιστέρι τερματίζει τότε στην 4η θέση της βαθμολογίας και το 2001 αγγίζει την απόλυτη υπέρβαση, αφού ολοκληρώνει την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος (Α1) στην πρώτη θέση, ισόβαθμο του Παναθηναϊκού στους 48 βαθμούς. Τελικά, μετά τα πλέι οφ, κατατάσσεται τρίτο.

"Χειμώνας" (1971 - 1976)
Η περίοδος της δημιουργίας. Τα μέσα πενιχρά, αλλά η διάθεση περισσεύει. Οι σκαπανείς του μπάσκετ στο Περιστέρι υπερέβαλαν εαυτόν όμως εν τέλει ανακάλυψαν φλέβα χρυσού! Η πρώτη φουρνιά παικτών ήταν στην πλειονότητα τους γηγενείς και έμαθαν το άθλημα μαζί με τους... φίλαθλους, όμως ανταποκρίθηκαν με το παραπάνω στην αποστολή τους. Ως ομάδα Β' Εθνικής κατηγορίας έφτασαν το 1976 στους "8" του Κυπέλλου Ελλάδας αποκλείοντας θεωρητικά ισχυρότερους αντιπάλους, από ανώτερες κατηγορίες.
Παρά τις αντιξοότητες που συνάντησαν, οι πρώτοι διδάξαντες ανέβασαν το Σύλλογο μια κατηγορία (από τη Γ στη Β' Αθηνών). Ανάμεσα τους ξεχωρίζουμε τον Φίλιππο Κότση. Παίκτης με σπάνια -για την εποχή- προσόντα. Ηγετική φυσιογνωμία, με έφεση στο ριμπάουντ και επαφή με το καλάθι. Δεινός εκτελεστής ο Παύλος Σϊδέρης, ενώ ο Γιώργος Τάπας είχε πάντα τις λύσεις στα δύσκολα με τη σπιρτάδα του πνεύματος του.
Ο Κότσης υπήρξε πρότυπο. Παρότι δεν είχε δεσμούς με το Περιστέρι, αγάπησε τον Σύλλογο και αργότερα -όταν ολοκλήρωσε την καριέρα του- ασχολήθηκε με τα διοικητικά και βοήθησε σε κρίσιμες στιγμές, ακόμα και στο οικονομικό. Είναι το μοναδικό στέλεχος που από το 1971 μετέχει σχεδόν ανελλιπώς σε δραστηριότητες του Γ.Σ. Περιστερίου.
Στα πρώτα χρόνια ο Κότσης συνέβαλε και στην οικονομική ενίσχυση ή την προβολή του ΓΣΠ. Αθλητές όπως ο Ανταχόπουλος, ο Νεϊάδας, ο Θωμαδάκης, οι αφοί Παπούλια, ο Ζούβελος και ο Καδινόπουλος ήρθαν στο Περιστέρι, επειδή εκείνος (ο Φ. Κότσης), ο φίλος τους, είχε κάνει το πρώτο βήμα. Παιδιά οικογενειών με κάποια οικονομική επιφάνεια οι περισσότεροι, συνειδητοποιούν πως στο δυτικό προάστιο δεν έχει... ανθρωποφάγους μα ολοκληρωμένες προσωπικότητες, που θέλουν να προσφέρουν. Ορισμένων οι πατεράδες κάνουν το ίδιο, δίνονταν τον οβολό του προς ενίσχυση του Συλλόγου.

"Φθινόπωρο" (1977 - 1983)

Με το κλείσιμο του κύκλου του Σπύρου Καραβία, του πρώτου προπονητή στην ιστορία του Περιστερίου και την παρακαταθήκη της ανόδου στη Β' Αθηνών που άφησε, αρχίζει νέος κύκλος στον οποίο θα αναδειχθούν τρεις προσωπικότητες, κάθε μια στο πόστο της. Η αναφορά για τον αείμνηστο Δημήτρη Παπαχατζή, ο οποίος ουσιαστικά έδεσε τις διοικητικές βάσεις προς την επαγγελματοποίηση, τον παίκτη Παύλο Αραποστάθη ο οποίος έδωσε άλλη οντότητα στον Σύλλογο με την ηχηρή μεταγραφή του και τον Θανάση Χριστόφορου ο οποίος ως παίκτης, αλλά κυρίως ως προπονητής, έγινε ο θεμέλιος λίθος της "αγωνιστικής άνοιξης" του Περιστερίου.
Το μέγεθος Ματθαίου!
Η δεύτερη ιστορική περίοδος της ζωής του Γ.Σ, Περιστερίου θα ξεκινήσει με τον Πέτρο Πολυκανδριώτη στον πάγκο, όμως σε λίγους μήνες αποκτά άλλο κύρος, λόγω
της έλευσης του θρύλου Φαίδωνα Ματθαίου. Το μέγεθος Ματθαίου ήταν τεράστιο για την εποχή και το Περιστέρι πέτυχε να συνεργαστεί με αυτόν. Στο δυτικό προάστιο ο Ματθαίου δούλεψε πρώτη φορά την περίοδο 1977-78 και μάλιστα στα... κρυφά, αφού η ευθύνη της Εθνικής Ενόπλων δεν του άφηνε το περιθώριο να φανερώσει την ιδιότητα του ως προπονητής του Περιστερίου. Οπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος ο Ματθαίου, στον Γ.Σ. Περιστερίου επέμεινε ιδιαίτερα στα βασικά του μπάσκετ, ώστε να γίνουν κτήμα όλων τα πρώτα μυστικά του αθλήματος. Η δουλειά του είχε αντίκτυπο και η ομάδα ανέβηκε στην Α' Κατηγορία Αθηνών. Για τον ίδιο, η συνταγή της επιτυχίας δεν ήταν τόσο η δική του συμβολή, μα "η αγάπη των ανθρώπων του Περιστερίου". Ο πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ είναι κατηγορηματικός: "Ό,τι έκανε ο Συλλογος και ό,τι πέτυχε, είναι προϊόν αυτής της αγάπης ανθρώπων που δεν είχαν ιδιοτελείς σκοπούς, ούτε επεδίωκαν την προβολή".

Ο Παύλος Αραποστάθης:
Ο ικανότατος πλέι μέικερ παίρνοντας το δελτίο του από το Μαρούσι διαπραγματεύτηκε την ένταξη του στην ΑΕΚ, όμως την τελευταία μέρα των μεταγραφών ένας Περιστεριώτης συνάδελφος του -υπάλληλος στην αντιπροσωπία ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ- τον πείθει να υπογράψει στο Περιστέρι έναντι 80.000 δρχ. (πριμ μεταγραφής), ποσό που αντιστοιχούσε στα 2/3 του προϋπολογισμού (120.000 δρχ.) του Συλλόγου! Οι Κατσώνης και Μουγιάκος -παρά την καταρακτώδη βροχή- πάνε τον Αραποστάθη στο Ληξιαρχείο Περιστερίου για τις τελικές συζητήσεις και τις υπογραφές και λίγο αργότερα ο Κατσώνης με τον Τάκη Κατσίκη και τον παίκτη τραβούν για την Ομόνοια (στα αυτόματα μηχανήματα) για φωτογραφίες. Την ύστατη ώρα, η μεταγραφή πραγματοποιείται.
"Ο Σιδέρης, ο Κότσης, ο Σβεντζούρης, είναι η βάση για κάτι μεγάλο, για να φτάσουμε στην Εθνική Κατηγορία", λέει και ξαναλέει ο Αραποστάθης, δικαιολογώντας την απόφαση του να επιλέξει το Περιστέρι, αλλά ο Παναγιώτης Κατσώνης τον αποπαίρνει: "Ρε αυτός είναι παλαβός...". Μόνο... παλαβός, δεν ήταν ο Αραποστάθης και η ιστορία τον δικαίωσε. Ο ίδιος πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της προσφοράς του, είχε έμμεση συμμετοχή -με τις γνωριμίες του στο χώρο και την πειθώ του- σε πολλές από τις σημαντικές αποφάσεις και κινήσεις του Γ.Σ. Περιστερίου, όπως η έλευση του Ματθαίου, αργότερα του Χριστόφορου, αλλά και του Δημήτρη Παπαχατζή.
Ο Δημήτρης Παπαχατζής:
Στην αντιπροσωπία του Σαρακάκη το Περιστέρι έμελλε να βρει το 1976 και τον άνθρωπο που άλλαξε το μοντέλο του συλλόγου και έβαλε τις πρώτες βάσεις προς την επαγγελματοποίηση. Τον Δημήτρη Παπαχατζή.
Όταν τέθηκε το ερώτημα "ποιος θα πληρώνει τον Ματθαίου;" για τις υπηρεσίες που θα πρόσφερε ως πρώτος προπονητής, ο Αραποστάθης απαντά, "εγώ". Στη διοίκηση το δέχονται, χωρίς να γνωρίζουν ότι πίσω του βρίσκεται ο αείμνηστος Παπαχατζής (επίσης συνάδελφος του στην αντιπροσωπία), ο οποίος τον ενθαρρύνει λέγοντας, "προχώρα και θα σου δίνω εγώ τα λεφτά". Όπερ και εγένετο, με την εξασφάλιση κονδυλίων για λογαριασμό του Περιστερίου από εταιρείες του επαγγελματικού του χώρου με τις οποίες διατηρούσε επαφές.
Ανυπολόγιστη η βοήθεια του Δημήτρη Παπαχατζή στο Σύλλογο και παροιμιώδης η ανιδιοτέλεια του ανδρός, αφού ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα έπρατταν κάτι ανάλογο, δίχως αξιώματα ή έστω την απαραίτητη ρεκλάμα.
Χρηματικά ποσά σημαντικά -όπως αυτά που εξασφάλιζε ο Παπαχατζής- ήταν ασύλληπτα για την εποχή, παρ' όλα αυτά χρειάστηκαν πολύ περισσότερα (όχι χρήματα) για να γίνει αποδεκτός στην οικογένεια του Περιστερίου, οι οποία αρχικά έβλεπε με κακό μάτι τον Μαρουσιώτη... εισβολέα.
Ο πρώτες σπόντες για την παρουσία του "αφανή εργάτη" έρχονται από τον Πλούταρχο Βυλλιώτη: Έχουμε έναν ενισχυτή...", συνήθιζε να λέει, όμως θα χρειαστεί να περάσει ένας χρόνος, πριν ο Αραποστάθης αποφασίσει να ανοίξει το "χαρτί" που λέγονταν Παπαχατζής. Από κει και πέρα, οι ικανότητες του Παπαχατζή (οργανωτικός, γλωσσομαθής, οξυδερκής) ήταν εκείνες που τον έκαναν να ξεχωρίσει, να γίνει αγαπητός και να αναλάβει επισήμως θέση στο διοικητικό σχήμα, παρότι στο ξεκίνημα δεν ήθελε να αναλάβει τέτοια δέσμευση.

Ο Θανάσης Χριστόφορου: Αν ο Παπαχατζής ήταν εκείνος που άλλαξε το διοικητικό ρου της περιστεριώτικης ιστορίας, τον αγωνιστικό ρου τον διαφοροποίησε ο Θανάσης Χριστόφορου. Τον πρώτο καιρό (1979-81) ως παίκτης-προπονητής και στη συνέχεια, ως το 1985, μόνο από τον πάγκο, οπότε και πέτυχε την άνοδο στην Α' Εθνική. Μετά τον... προβιβασμό του '78 ο Φαίδωνας Ματθαίου αποχωρεί από το Περιστέρι και ο Σύλλογος είναι σε αναζήτηση νέου προπονητή. Η ειλημμένη απόφαση για τον Θανάση Παπαδημητρίου αλλάζει και υποδεικνύεται ο Θανάσης Χριστόφορου ως ο καταλληλότερος αντικαταστάτης του. Από Θανάση σε Θανάση...
Ρόλο διαμεσολαβητή, λόγω προσωπικής γνωριμίας, αναλαμβάνει ο Αραποστάθης και πηγαίνει στο κολέγιο που εργάζεται ως καθηγητής ο Χριστόφορου. Τον βρίσκει θετικό να έρθει στο Περιστέρι. Μάλιστα, η επαφή γίνεται λίγο προτού η ΑΕΚ –στην οποία έχει πάει στο μεταξύ ο Ματθαίου-ενοχλήσει τον Χριστόφορου για να συνεχίσει ως παίκτης στην ομάδα της. Είναι ενδεικτικό ότι οι Αραποστάθης και Ματθαίου συναντιούνται στα σκαλιά του κολεγίου και ο πρώτος αναφωνεί θριαμβευτικά: "Αργησες, Φαίδωνα"!
Από το 1982 κι έπειτα, όταν ο Χριστόφορου αφιερώνεται 100% στα προπονητικά του καθήκοντα, ανοίγει και ο δίαυλος της έλευσης αρκετών Ελληνοαμερικανών παικτών στην ομάδα, όπως οι Παπανικαλάου, Τζαννής, Νιάκαρος και Κουτσουφλάκης.
Η οπτική εικόνα της ομάδας αλλάζει (από ψηλή σε κοντή) και λίγο αλλοιώνεται η φιλοσοφία της. Ίσως κατ' ανάγκην. Προσωρινά εγκαταλείπεται το μοντέλο της πρωτογενούς παραγωγής και δίδεται έμφαση στους έμμισθους παίκτες. Πάντως, οι αγωνιστικές αρετές τους ήταν δεδομένες, με απόδειξη τον Κουτσουφλάκη, ο οποίος αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ την περίοδο 1983-84 στην Α' Εθνική.

"Άνοιξη" (1983 - 1992)
Η παραχώρηση του Γιώργου Αγιασωτέλη στην ΑΕΚ (2.500.000 δρχ. τα έσοδα) το 1982 φαινομενικά αποδυναμώνει το Περιστέρι, όμως είναι καλό "αντίβαρο" ο Γιάννης Κανακάκης, ο οποίος περιλαμβάνεται στα ανταλλάγματα. Το αγωνιστικό πρόσωπο παραμείνει άκρως ανταγωνιστικό και ακολουθεί εκπληκτική πορεία, με επιστέγασμα την άνοδο στην Α' Ενική Κατηγορία! Η "άνοιξη" έχει μπει για τα καλά στο Σύλλογο του δυτικού προαστίου.
Αρχίζει να λάμπει το άστρο του Αργύρη Πεδουλάκη. Το πάθος του τον κάνει να ξεχωρίζει και η διαρκώς βελτιούμενη αγωνιστική του εικόνα κινούν το ενδιαφέρον της Εθνικής ομάδας και του Παναθηναϊκού, ο οποίος ύστερα από μια πρώτη αποτυχημένη απόπειρα, τον εντάσσει τελικά στο δυναμικό του το 1986. Τα 12.000.000 δρχ. που εισπράττει ο Γ.Σ. Περιστερίου είναι ακόμα μια ισχυρή τονωτική ένεση στην παραγωγική του διαδικασία, η οποία στο μεταξύ έχει ενεργοποιηθεί ξανά.
Η διαρκής προσπάθεια φαίνεται μήνα με το μήνα. Το Περιστέρι δρέπει τους "καρπούς" της παραγωγικής του διαδικασίας, στα πρόσωπα του Μιχάλη Γρυλλιωνάκη, του Νίκου Κασουρίδη, του Δημήτρη Τζιάλλα, του Νίκου Τσαγκόπουλου, του Αγγέλου Κορωνιού, του Νίκου Φάσουρα, του Κώστα Κατή, του Γ. Λυμπέρη και του Μάκη Γραικού. Αυτή η φουρνιά παικτών θα αποτελέσει τη "μαγιά" για το μεγαλύτερο άλμα της ιστορίας του Συλλόγου, την άνοδο στην Α1 Κατηγορία, το 1989.
Ο Σπύρος Φώσκολος βάζει τη δική του σφραγίδα και είναι εκείνος που την επόμενη περίοδο επιλέγε! τον πρώτο ξένο στην ιστορία του Περιστερίου. Γκεγκ Τσερτς το όνομα του και 40.000 δολάρια η αμοιβή του. Στην. αρχή άγνωστος ο Αμερικανός, αλλά γρήγορα ίνδαλμα σε όλο το Περιστέρι.
«Μαγνήτης» για τα πιτσιρίκια ο πληθωρικός παίκτης, θεαματικός και ουσιαστικός μαζί! Ο Αμερικανός παρέμεινε τέσσερα χρόνια στην ομάδα. Όταν έκλεισε την καριέρα του έγινε χρηματιστής στο Μιζούρι.

Φύλακας Άγγελος

Παράλληλα, μια ξεχωριστή πάστα αθλητή, ο Αγγελος Κορωνιός, έχει αρχίσει να δείχνει τα διαπιστευτήρια του. Σ’ όλη τη χώρα αυτοί που ασχολούνται με το μπάσκετ λένε για τον εξαιρετικό πλέι μέικερ που υπάρχει στο Περιστέρι. Είναι αυθεντικό ταλέντο!
Ο Κορωνιός αποτελεί τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της ομάδας. Εκπληκτική τεχνική κατάρτιση, κοφτερό μυαλό και δεινός σκόρερ. Παρότι όχι ιδιαίτερα ψηλός, μπορεί να γίνεται θεαματικός με μπασίματα (η σπεσιαλιτέ του), τρίποντα ή τελικές πάσες βγαλμένες από τα όνειρα κάθε συμπαίκτη του. Δικαιωματικά ο Κορωνιός χαρακτηρίζεται η «βιτρίνα» του συλλόγου. Οι διοικήσεις τον πρόσεξαν ως κόρη οφθαλμού. Δεν τον πούλησαν σε πλουσιότερη ομάδα, αλλά για ολόκληρη δεκαετία «έχτιζαν» γύρω του τη δική τους.
Ο Κορωνιός αναγνωρίστηκε για τις ικανότητες του με την πρόσκληση του στην Εθνική ομάδα, στην οποία προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες. Οταν έκλεισε ο κύκλος του στο Περιστέρι, φόρεσε τις φανέλες της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ!

"Καλοκαίρι" (1993 - 2001)

Στα περιστεριώτικα στέκια το καλοκαίρι του 1993 δεν ακούς παρά μόνο ένα όνομα: Οντι Νόρις! Στην αρχή ψιθυρίζεται, μετά συζητιέται και λίγο αργότερα γίνεται σύνθημα. Ο Αμερικανός της Μπαρτσελόνα, γνωστός στο ευρύ κοινό από τα παιχνίδια των Ισπανών με το μεγάλο Αρη της εποχής, θαυμάστηκε για το δυναμικό παιχνίδι του και την έφεση που έδειχνε στο σκοράρισμα. Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι θα έφτανε η στιγμή που θα έρχονταν στην Ελλάδα για λογαριασμό της (τότε) 7ης ομάδας του βαθμολογικού πίνακα; Ο Παναγιώτης Νίκας φρόντισε το οικονομικό κομμάτι και ο μάνατζερ Γκας Πολίτης το διπλωματικό. "Εξήγησα στον Νόρις ότι το Περιστέρι ήταν μια ανερχόμενη ομάδα και φυσικά του μίλησα για Ελλάδα, την οποία στη συνέχεια λάτρεψε", θυμάται ο Πολίτης.
Η συγκυρία ευνοϊκή, αφού ο Οντι Νόρις ήρθε τότε σε κόντρα με τον προπονητή του στη Μπαρτσελόνα (Αϊτο Ρενέσες) ο οποίος φέρεται να πίστευε πως ο παίκτης είχε κάνει τον κύκλο του. Αυτό είχε αντίχτυπο και στην οικονομική προσφορά που του έγινε. Ο Νόρις είχε αρχίσει ήδη να ψάχνει κάτι άλλο για την καριέρα του. Ο Γκας Πολίτης τον προτείνει στον προπονητή του Περιστερίου Σπύρο Φώσκολο και στον Φιλιππο Κότση. Φυσικά τον εγκρίνουν και μόλις εξασφαλίζεται το απαιτούμενο κονδύλι (350.000 δολάρια τον πρώτο χρόνο, 450.000 το δεύτερο), υπογράφονται τα συμβόλαια. Πρωτόγνωρες αμοιβές για τα δεδομένα του Συλλόγου, όμως γίνεται πάταγος!
Το δρόμο για τη "δυτική όχθη" παίρνει και ο Λανς Μπέργουολντ (δεύτερος ξένος), οπότε το παζλ συμπληρώνεται. Δίπλα στους Αμερικανούς υπάρχουν ήδη ο Αγγελος Κορωνιός, ο Γιάννης Μυλωνάς, ο έμπειρος Γιώργος Μακαράς και πίσω τους οι Κασουρίδης, Πεδουλάκης, Τσαγκόπουλος, Φάσουρας.
Το Περιστέρι τερματίζει στην 5η θέση και δείχνει να στέκεται γερά στα πόδια του. Η συνέχεια, όμως, την επόμενη αγωνιστική περίοδο δεν είναι ανάλογη, αφού κατρακυλά στην 9η θέση (1994-95).
Αναλαμβάνει ο Ντράγκαν Σάκοτα, με τις περγαμηνές κατάκτησης του Κυπέλλου Κυπελλούχων με τον ΠΑΟΚ. Ο Γιουγκοσλάβος δείχνει πως η επιτυχία του δεν ήταν τυχαία. Στα χέρια του ο Κορωνιός ξαναγεννιέται. Την πρώτη χρονιά η πορεία μοιάζει σαν... αναγνωριστική πτήση. Τη δεύτερη, όμως, ο χρηματοδότης Ανδρέας Κορασίδης επενδύει σημαντικά κεφάλαια.
Οι επιλογές των ξένων (Τσίτουμ για 2η χρονιά και Μάξεϊ αντί του Λότερντεϊλ ο οποίος προτιμά το ΝΒΑ) αποδεικνύονται λίρα εκατό. Στο μεταξύ, αρχίζει να λάμπει το ατόφιο χρυσάφι που έχει στην κατοχή του το Περιστέρι, δηλαδή ο Μίλαν Γκούροβιτς και ο Μάρκο Γιάριτς. Η μετέπειτα πορεία τους (ευρωπαϊκές ομάδες, εθνική Γιουγκοσλαβίας) απέδειξε τις σπουδαίες προδιαγραφές τους, καθώς και τις σωστές βάσεις που πήραν στο Περιστέρι.
Ασπίδα Κορασίδη

Αυτήν την περίοδο φαίνεται ξεκάθαρα η τεράστια οικονομική και διοικητική συνεισφορά του Ανδρέα Κορασίδη. Το ηχηρό όνομα του κάνει σεβαστό το Περιστέρι σε όλα τα κλιμάκια του αθλήματος. Εξασφαλίζεται η ισονομία και έτσι -μέσα σε πρωτόγνωρα πανηγυρικό κλίμα- η ομάδα τερματίζει 4η στη βαθμολογία, χάνοντας, όμως από τον ΠΑΟΚ (1-3 νίκες) το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα.
Το... παραλίγο θαύμα του 2001!
Το Περιστέρι για μια φορά ακόμα αδυνατεί να κρατηθεί στην κορυφή, λόγω των αυξομοιώσεων του προϋπολογισμού. Ξαναπέφτει στην 9η θέση, όμως οι προοπτικές μοιάζουν ευοίωνες . Ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει προωθηθεί, πλέον, από βοηθός του Ντράγκαν Σάκοτα στη θέση του πρώτου προπονητή, αφού η διοίκηση τον πιστεύει και έχει εντοπίσει σ' αυτόν καλά στοιχεία και μεγάλες προοπτικές εξέλιξης. Αποδεικνύεται σωστή επιλογή, αφού ο τότε νεαρός κόουτς σταδιακά βελτιώνει τη δουλειά του και τις επιλογές του με άμεσο αντίκτυπο στην πορεία του Συλλόγου. Η "Βουτιά" στην 9η θέση είναι πάλι προσωρινή. Προκύπτει η 7η το 1999, η 5η το 2000 και το 2001 επιτυγχάνεται κάτι που μοιάζει βγαλμένο από τα όνειρα του πλέον φανατικού Περιστεριώτη οπαδού. Για μόλις 5 πόντους (!) το Περιστέρι χάνει την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου από τον Παναθηναϊκό. Νικά την τελευταία αγωνιστική με 66-61, ενώ ήθελε διαφορά +10 για να πάρει την ισοβαθμία. Ως δεύτερο, κοντράρεται στα ημιτελικά με τον Ολυμπιακό, αλλά αποχαιρετά τη μάχη άδοξα με δύο ήττες. Στο Περιστέρι 83-85 (ο Αλφόνσο Φορντ βάζει 43 πόντους, όμως η ομάδα του ηττάται) όπως και στο Φάληρο 73-65.

Η Ευρωλίγκα

Η αγωνιστική περίοδος 2000-01 άρχισε με τρόπο που θαρρείς προκαθόριζε τα μεγαλεία που ακολούθησαν! Οι διχαστικές τάσεις στο ευρωπαϊκό στερέωμα του μπάσκετ με αφορμή κατά πρώτο λόγο τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τα έσοδα των ομάδων και κατ' επέκτασιν τις κατευθυντήριες γραμμές σε θέματα διαιτησίας, μάρκετινγκ, κανονισμών κ.λ.π., φέρνουν αρκετές ομάδες σε ρήξη με τη FΙΒΑ. Δημιουργείται η ULΕΒ και υπό τη σκέπη της η Ευρωλίγκα, στην οποία το Περιστέρι βρίσκει τη θέση του, ως 4η ελληνική ομάδα (Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ), αφού ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός επιλέγει τη Σουπρολίγκα της FΙΒΑ. Το όνειρο ετών έστω δια της... τεθλασμένης γίνεται πραγματικότητα. Το 5ο στην τελική βαθμολογία της προηγούμενης περιόδου Περιστέρι, γεύεται τους καρπούς της ιστορικής συγκυρίας και όχι μόνο. Κάνει την Ευρώπη να... παραμιλά! Είναι η νέα δύναμη, αφού για μεγάλο διάστημα οδηγεί την κούρσα, και τελικά τερματίζει δεύτερο στην κανονική περίοδο στον Α' όμιλο της νέας διοργάνωσης, πίσω από την Παφ Μπολόνια.
Από το παζλ στην "τάξη του 2001", ο Αλφόνσο Φορντ κερδίζει με το σπαθί του εξέχουσα θέση στις καρδιές των φιλάθλων. Πρώτος σκόρερ με τις φανέλες του Παπάγου και του Σπόρτιγκ το 1996 και το 1999 αντίστοιχα, πρώτος και στις δύο παρουσίες του στο Περιστέρι (2000, 2001).
Μαζί με τον Φορντ δένουν αρμονικά η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του Συλλόγου, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ο έμπειρος Αμερικανός Μπάιρον Ντίνκινς, ο Φάμπιο Ριμπέιρο, ο Αλέξης Ζεβροσένκο-Αμανατίδης και ακόμα οι Αντερσεν, Κρητικός, Παπαδάτος, Παπαμακάριος, Ραϊζενμπούχλερ, Μπρούγος, Ευθυμίου και το νέο... προϊόν των ακαδημιών του Συλλόγου, ο προικισμένος Μιχάλης Πελεκάνος.

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

Μόλις στη 2η χρονιά του στην Α1 Κατηγορία, την περίοδο 1991-92, ο Γυμναστικός Σύλλογος Περιστερίου έκανε αισθητή την παρουσία του τερματίζοντας στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αυτή η νέα κατάκτηση και το δικαίωμα να αγωνιστεί στο Κύπελλο Κόρατς, του άνοιγε διάπλατα το δρόμο για μια καινούργια υπέρβαση: την ευρωπαϊκή καταξίωση! Η πρώτη αποστολή στην Αυστρία, για το παιχνίδι με την Κλόστενμπουργκ, έχει χαρακτήρα πανηγυρικό. Το Περιστέρι μοιάζει να... μετακομίζει, αφού είναι στην πτήση ο Δήμαρχος Θεόδωρος Δημητρακόπουλος, οι επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων δημοτικών παρατάξεων Δημήτρης Φωλόπουλος και Παναγιώτης Αδραχτάς, ο δημοτικός σύμβουλος Κωνσταντίνος Φιλιππάκος, ο Νομάρχης Δυτικής Αττικής Θανάσης Μπούρας και αρκετοί φίλαθλοι.
Στις 2 Οκτωβρίου του 1991, είκοσι χρόνια μετά την ίδρυση του, το Περιστέρι -για μια φορά ακόμα- βγάζει ασπροπρόσωπους τους υποστηρικτές του. Κερδίζει στην παρθενική του εμφάνιση στην Ευρώπη τους Αυστριακούς (98-82), όμως ο τραυματισμός του Γκρεγκ Τσερτς σκιάζει αυτήν την επιτυχία. Ο Λαβέρντις Ρόμπινσον υποδεικνύεται για αντικαταστάτης από τον προπονητή Κώστα Πετρόπουλο και η ιστορική θητεία του Αμερικανού στο δυτικό προάστιο κλείνει άδοξα.

30 ΧΡΟΝΙΑ / 143 ΠΑΙΚΤΕΣ

Οι παρουσίες του Φίλιππου Κότση και του Αγγέλου Κορωνιού στο Περιστέρι ήταν τέτοιες που σχεδόν καλύπτουν τα 30 χρόνια ιστορίας του Συλλόγου! Αναφερόμαστε στους μακροβιότερους παίκτες της ομάδας, με 14 και 13 αντίστοιχα χρόνια παρουσίας στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Ο Φίλιππος Κότσης από το 1971, το πρώτο "πέταγμα" της νεοσύστατης ομάδας, ως το 1985 που έκλεισε την καριέρα του και ο Αγγελος Κορωνιός από το 1985 που προωθήθηκε από τα τμήματα υποδομής ως το 1998 που έμεινε ελεύθερος και μετακόμισε στην ΑΕΚ.
Ο Κορωνιός, πάντως, είναι καταγεγραμμένος ως ο παίκτης-σταθμός στην ιστορία του Συλλόγου, αφού στη δική του εποχή κατεγράφησαν λεπτομερώς τα επιτεύγματα του από τις στατιστικές υπηρεσίες. Αναφερόμαστε στην περίοδο του επαγγελματικού μπάσκετ και της παρουσίας του Περιστερίου στην Α1.
Πρώτος, λοιπόν, ο Κορωνιός σε συμμετοχές (279), πρώτος σκόρερ (5.302 πόντοι), πρώτος σας βολές (1.607/1.920), πρώτος στα δίποντα (997/2.450), πρώτος στα τρίποντα (567/1.508), πρώτος και στις ασίστ (444).
Αισθητή την παρουσία τους στις στατιστικές κατηγορίες έκαναν τόσο ο Γκρεγκ Τσερτς όσο και ο Νίκος Φάσουρας. Ο Αμερικανός, με παρουσία τεσσάρων ετών, διατηρεί τις καλύτερες επιδόσεις στα ριμπάουντ με 707 αμυντικά και 271 επιθετικά. Φυσικά είναι πρώτος και στο σύνολο. Ο Φάσουρας παραμένει, αν και ολοκλήρωσε τη θητεία του το 1996, ρ παίκτης με τα περισσότερα (110) καταγεγραμμένα κοψίματα.

1971-72
Κότσης, Σβεντζούρης, Σιδέρης, Τάπας, Ψ. Χουλιάρας, Λυκουρέσης, Μουγιάκος, Σωτηράκος, Σιαντίκος, Πατσής, Κατιντζάρος, Τρουλινός, Καζούρης, Κατσιμίγκος, Σκλιβάνος, Μαλικούτης, Σωτηρόπουλος.
1972-73
Κότσης, Σβεντζούρης, Σιδέρης, Λυκουρέσης, Τάττας, Σωτηράκος, Μουγιάκος, Πατσής, Φ. Χουλιάρας, Κατιντζάρος, Καζούρης, Σωτηρόπουλος, Θωμαδάκης, Χριστόπουλος, Α. Παπούλιας, Σ. Παπούλιας, Μαντάς, Αργυρόπουλος, Βόγλης.
1973-74
Κότσης, Σβεντζούρης, Σιδέρης, Τάττας, Χριστόπουλος, Τσιρώνης, Φ. Χουλιάρας, Ζούβελος, Αργυρόπουλος, Καδινόπουλος, Τσόδουλος, Α. Παπούλιας, Σ. Παπούλιας, Σιαντίκος, Πατσής, Κατιντζάρος, Θωμαδάκης, Βόγλης, Νειάδας.
1974-75
Κότσης, Σβεντζούρης, Σιδέρης, Τάττας, Χριστόπουλος, Τσιρώνης, Ανταχόπουλος, Ζούβελος, Αργυρόπουλος, Νειάδας, Πατσής, Κατιντζάρος, Φ. Χουλιάρας, Καδινόπουλος, Χ, Χουλιάρας, Δρομπάρης, Χατζηχρονόγλου.
1975-76
Κότσης, Σβεντζούρης, Σιδέρης, Χριστόπουλος, Τσιρώνης, Ανταχόπουλος, Τάττας, Κολτσίδας, Δρομπάρης, Αγιασωτέλης, Κατιντζάρος, Πατσής, Χ. Χουλιάρας.

1976-77
Κότσης, Σβεντζούρης, Αραποστάθης, Σιδέρης, Τσιρώνης, Αγιασωτέλης, Χριστόπουλος, Κολτσίδας, Χατζημιχαήλ, Σταμάτης.
1977-78
Τσοσκούνογλου, Αραποστάθης, Κότσης, Σβετζούρης, Αγιασωτέλης, Χριστόπουλος,
Σταμάτης, Κολτσίδας, Κατής, Δρομπάρης, Γ. Λυμπέρης, Χατζημιχαήλ, Τσαγγαρούλης.

1978-79
Τσοσκούνογλου, Χριστοφόρου, Αραποστάθης, Κότσης, Σβεντζούρης, Αγιασωτέλης, Κατής, Κολτσίδας, Σταμάτης, Γ. Λυμπέρης, Χριστόπουλος.
1979-80
Τσίτσος, Αραποστάθης, Κότσης, Χριστόφορου, Σβετζούρης, Αγιασωτέλης, Τσίντσος, Κατής, Κολτσίδας,
Γ. Λυμπέρης.

1980-81
Τσίτσος, Αραποστάθης, Κότσης, Σβετζούρης, Αγιασωτέλης, Κατής, Χριστόφορου, Γ. Λυμπέρης, Κολτσίδας, Δ. Τζιάλλας, Πεδουλάκης, Γρυλλιωνάκης.
1981-82
Κολτσίδας, Γ. Λυμπέρης. Κότσης, Χατζηαθανασιάδης, Αγιασωτέλης, Αραποστάθης, Καλαφατέλης, Πεδουλάκης, Κατής, Γρυλλιωνάκης, Σβεντζούρης, Δ. Τζιάλλας.
1982-83
Πεδουλάκης, Ζαννής, Αραποστάθης, Κανακάκης, Κότσης, Σβετζούρης, Κόμματος, Παπανικολάου, Δ. Τζιάλλας, Γρυλλιωνάκης, Κατής, Χατζηαθανασιάδης.
1983-84
Πεδουλάκης, Κουτσουφλάκης, Αραποστάθης, Κανακάκης, Κομματάς, Κότσης, Κατής, Ζήκος, Πρισκομάτης,
Δ. Τζιάλλας, Γρυλλιωνάκης.
1984-85
Πεδουλάκης, Κατής, Κότσης, Νιάκαρος, Κομματάς, Πρισκομάτης, Γρυλλιωνάκης, Δ. Τζιάλλας, Κασουρίδης, θ. Τζιάλλας, Χ. Λυμπέρης, Χουχούμης.
1985-86
Πεδουλάκης, Κατής, Κασουρίδης, Τσαγκόπουλος, Κομματάς, Πρισκομάτης, Γρυλλιωνάκης Δ. Τζιάλλας, Θ. Τζιάλλας, Χ. Λυμπέρης, Κορωνιός, Τάσουρας, Χουχούμης.

1986-87
Γλυκός, Κορωνιός, Κατής, Πρισκομάτης, Θ. Τζιάλλας, Μπάτσιος, Τσαγκόπουλος, Γρυλλιωνάκης, Φάσουρας,
Φωτόπουλος, Κασουρίδης, Δ. Τζιάλλας, Χ. Λυμπέρης, Γ. Κόμματος.
1987-88
Γραικός, Μπάτσιος, Γρυλλιωνάκης, Κασουρίδης, Παπαπαύλου, Φραγκάκης, Μπότζος, Τσαγκόπουλος, Φώτσης,
Φάσουρας, Σωτηρίου, Γλυκός, Κορωνιός, Κωτσόπουλος, Πρισκομάτης, Θ. Τζιάλλας, Δ. Τζιάλλας.
1988-89
Κασουρίδης, Γραικός, Τσαγκόπουλος, Φάσουρας, Κορωνιός, Γρυλλιωνάκης, Φώτσης, Λαλάκης, Σωτηρίου, Μπάτσιος, Δ. Τζιάλας, Παπαπαύλου, Κωτσόπουλος, Φραγκάκης.
1989-90
Μπάτσιος, Μυλωνάς, Κασουρίδης, Γραικός, Φάσουρας, Κορωνιός, Τσερτς, Γρυλλιωνάκης, Δ. Τζιάλας, Λαλάκης, Κουτσούκος.
1990-91
Μπάτσιος, Μυλωνάς, Μουές, Κασουρίδης, Γραικός, Τσαγκόπουλος, Φάσουρας, Κορωνιός, Τσερτς, Γρυλλιωνάκης, Αγιασωτέλης, Καλαντωνέας, Λαμπρόπουλος.
1991-92
Κορωνιός, Γραικός, Γρυλλιωνάκης, Καλαντωνέας, Μυλωνάς, Αγιασωτέλης, Τσαγκόπουλος, Τσερτς, Φάσουρας, Λαμπρόπουλος, Μπάτσιος, Κασουρίδης, Λ. Ρόμπινσον, Βονς.
1992-93
Κορωνιός, Γεωργαλάς, Γραικός, Μακαράς, Καλαντωνέας, Μυλωνάς, Λέοναρντ, Τσαγκόπουλος, Τσερτς, Φάσουρας, Μπάτσιος, Κασουρίδης.
1993-94
Κορωνιός, Μουές, Γραικός, Μακαράς, Μπάτσιος, Μυλωνάς, Πεδουλάκης, Τσαγκόπουλος, Μπέργουολντ, Φάσουρας, Νόρις, Κασουρίδης, Λαμπρόπουλος, Τσολάκης.

1994-95
Κορωνιός, Γκαγκαουδάκης, Μακαράς, Ουάιτ (Νίκολς, Σιγκλετον), Μυλωνάς, Πεδουλάκης, Μπέργουολντ,
Φάσουρας, Γκούροβιτς, Αποσκίτης.
1995-96
Κορωνιός, Γραικός, Γκαγκαουδάκης, Μακαράς, Καμπούρης, Μυλωνάς, Λαμπρόπουλος, Λότερντεϊλ, Τσίτουμ, Φάσουρας, Γκούροβιτς, Αποσκίτης, Πέτρουλας, Κρητικός.
1996-97
Κορωνιός, Κρητικός, Γκαγκαουδάκης, Μακαράς, Μορέτι, Μυλωνάς, Νόντας, Γιάριτς, Αλμπέρτι, Τσίτουμ, Μάξεϊ, Γκούροβιτς, Αποσκίτης, Λαμπρόπουλος.
1997-98
Κορωνιός, Κρητικός, Γκαγκαουδάκης, Χένρι, Νόντας, Μπέντζαμιν (Τζόζεφ), Γιάριτς, Κρ. Ρόμπινσον, Γκούροβιτς, Αποσκίτης.
1998-99
Κρητικός, Παπαμακάριος, Γκαγκαουδάκης, Μπακατσιάς, Σταυρόπουλος, Νόντας, Λαρανάγκα, Μαρτίνεθ,
Κελέτσεβιτς (Ντάιαλ), Μαυρούκας, Οκανσέ, Γκούντα (Μάξεϊ), Βόστιτς, Πελεκάνος.
1999-00
Κρητικός, Παπαμακάριος, Γκαγκαουδάκης, Πελεκάνος, Αμπάντ, Φορντ, Τσαρτσαρής, Μικ, Ραϊζενμπούχλερ, Οκανσέ, Μπρουγος, Βόστιτς, Πέτρουλας.

2000-01
Κρητικός, Παπαμακάριος, Παπαδάτος, Πελεκάνος, Ζεβροσένκο, Ντίνκινς, Φορντ, Τσαρτσαρής, Ριμπέιρο, Ραϊζενμπούχλερ, Αντερσεν, Μπρούγος, Ευθυμίου.
2001-02
Γκραντ, Παπαμακάριος, Παπαδάτος, Πελεκάνος,Μαρτίνεθ, Πανταζόπουλος, Τσαρτσαρής, Κουλ, Κάρτερ, Αντερσεν,
Ευθυμίου, Μητρόπουλος, Σταμόπουλος, Βόιτσικ, Ιμπέζα,

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗΣ