Ατρόμητος

  Ήταν αρχές της δεκαετίας του '20 στην Αθήνα ,μια παρέα που σύχναζε στην πλατεία Κυπριακού ,σημερινή Πλατεία Βικτωρίας, αποφάσισε να ιδρύσει μια ομάδα ποδοσφαίρου.

  Καθαρά για χόμπι και από αγάπη στο άθλημα. Οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά το μεράκι έφτανε και περίσσευε. Ο Κολομβούνης, ο Πέτας, ο Σταθόπουλος, ο Συνοδινός, ο Σταματόπουλος, ο Γλυκοφρύδης ήταν οι πρωτεργάτες της ιδέας που επίσημα υλοποιήθηκε τον Μάιο του 1923.

  Το βάρος της οργάνωσης έπεσε όμως στον καθηγητή Μαθηματικών Βαγγέλη Σταμάτη, ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της προπολεμικής περιόδου και βοήθησε με τις γνώσεις του την παρέα της πλατείας Βικτωρίας να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της δημιουργίας μιας νέας ομάδας.

  Η νέα ομάδα πήρε το όνομα «Ατρόμητος» . Το ιδρυτικό καταστατικό απέκτησε επίσημη μορφή δύο χρόνια μετά. Το 1924 εγκρίθηκε η δημιουργία του νέου συλλόγου, αλλά η υπογραφή του ιδρυτικού καταστατικού έγινε το 1925. Ο Ατρόμητος πήρε τον αριθμό 14 στο μητρώο της ΕΠΟ. Πρώτος πρόεδρος ήταν ο Ιωσήφ Τσουρουτσόγλου, ένας ευυπόληπτος γιατρός που καταγόταν από τη Μικρά Ασία και πρώτη έδρα της ομάδας ήταν το γήπεδο του Πανελληνίου στο Πεδίον του Άρεως και αργότερα το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Το 1925, σε μια άλλη περιοχή της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας, στο Περιστέρι, που ακόμη δεν είχε συσταθεί σε δήμο, ιδρύεται ο σύλλογος Ασπίς, από τον οποίο προήλθε ο ποδοσφαιρικός Νέος Αστήρ. Το 1932 ο Νικόλαος Επίογλου και ο Ιωσήφ Τσουρουτσόγλου, που κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας, πήραν τη μεγάλη απόφαση. Ο Ατρόμητος έπρεπε να βρει τη δική του έδρα. Η γειτνίαση με τον Παναθηναϊκό δημιουργούσε εμπόδια, καθώς η ομάδα δεν είχε δικούς της φιλάθλους κι έπρεπε να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό κοινό. Η ιδέα τους πήρε σάρκα και οστά. Ο Ατρόμητος μετακινήθηκε το 1933 στο Περιστέρι που εκείνα τα χρόνια ήταν ένας απέραντος περιστερώνας και το αποκούμπι χιλιάδων προσφύγων, μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Δεν ήταν ούτε καν δήμος. Η συγχώνευση έγινε χωρίς μεγάλη δυσκολία. Ατρόμητος Αθηνών και Αστέρας ενώθηκαν εις σάρκαν μία. Ο Αστέρας, που ήταν ανεξάρτητο σωματείο, έδωσε το σύμβολό του (το αστέρι) στη φανέλα της νέας ομάδας που δημιουργήθηκε, ενώ ο Ατρόμητος Αθηνών κράτησε το όνομά του. Έτσι δημιουργήθηκε το 1932-33 ο νέος Ατρόμητος Αθηνών, με σήμα το αστέρι, χρώματα το μπλε - άσπρο κι έδρα το Περιστέρι. Ο Αντώνης Μηγιάκης και ο Υποφάντης ήταν οι πρώτοι προπονητές της νέας ομάδας και ποδοσφαιριστές οι Γκότσης (τερματοφύλακας), Τζουβαλής, Μπανανός, Καγετζής, Λουρής, Φώσκολος, Γεωργίου, αφοί Παπανικολάου, Γιαννόπουλος, Χατζηκάλης, Στίφης κ.ά

  Η πρώτη δεκαετία ζωής του Ατρόμητου συνδυάστηκε με πολλές επιτυχίες. Από το δεύτερο κιόλας χρόνο της ίδρυσής της, η ομάδα, που δεν είχε μεταφερθεί ακόμη στο Περιστέρι κι έδρα της ήταν η πλατεία Βικτωρίας, έκανε αισθητή την παρουσία της στο πρωτάθλημα της Αθήνας. Την περίοδο 1924-25 ο Ατρόμητος κατέκτησε την πρώτη θέση στον όμιλό του και πέρασε στην ημιτελική φάση, όπου βρήκε απέναντί του τον μετέπειτα πρωταθλητή Παναθηναϊκό. Έχασε με 4-0, αλλά έκανε αισθητή την παρουσία του στην Αθήνα της «άλλης εποχής». Δύο χρόνια αργότερα (1926-27) κατέκτησε την τρίτη θέση στο 4o πρωτάθλημα της Αθήνας, πίσω από την ΑΕΚ και τον Παναθηνοίκό και πέρασε στην τελική φάση, όπου στις 20 Μαρτίου 1927 έχασε από την ΑΕΚ με 4-0 (15' Καρ¬γιωτάκης, 80' Αρμάου, 31' πέν., 60' Νεγρεπόντης). Την επόμενη περίοδο, 1927-28, ο Ατρόμητος βρέθηκε ξανά στην τελική φάση του 5oυ πρωταθλήματος της Αθήνας, που έγινε χωρίς ΑΕΚ - Παναθηναϊ¬κό. Ο Ατρόμητος έδωσε αγώνα μπαράζ με το Γουδί και νίκησε με 4-3, αλλά στην τελική φάση τερμάτισε τρίτος, πίσω από τον πρωταθλητή Άρη και τον Εθνικό. Τον Οκτώβριο του 1929 έρχεται η πρώτη μεγάλη του επιτυχία απέναντι στις «μεγάλες δυνάμεις» του ελληνικού ποδοσφαίρου: η νίκη επί της ΑΕΚ με 2-1 , στο γήπεδο του Ρουφ, έδειξε ότι η ομάδα ήταν έτοιμη να γράψει τη δική της, ξεχωριστή ιστορία. Στις 23 Απριλίου του 1933, έχοντας γίνει πλέον η συγχώνευση του Ατρόμητου με τον Αστέρα Περιστερίου, η μικτή ομάδα από τους δύο συλλόγους δίνει το πρώτο της φιλικό παιχνίδι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και αναδεικνύεται ισόπαλη με τον Παναθηναικό(3-3). Το πρώτο δείγμα γραφής σκορπίζει πλατειά χαμόγελα στους εμπνευστές της συγχώνευσης.

Οι πρώτες επιτυχίες

  Η πρώτη άνοδος του Ατρόμητου καταγράφεται στο ξεκίνημα της δεκαετίας του '50. Τη δεκαετία του '40 η ομάδα μετείχε στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής, χωρίς να καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία της. Έτσι φτάνουμε στην περίοδο 1950-51 , όταν κατακτά την πρώτη θέση στη Β' Αθηνών και κερδίζει πανηγυρικά την άνοδο στην Α2 κατηγορία που είχε δημιουργηθεί ένα χρόνο νωρίτερα. Την περίοδο 1952-53 ο Ατρόμητος στάθηκε τυχερός, αφού κατετάγη στην τελευταία θέση της Α2, αλλά απόφυγε τον υποβιβασμό επειδή η ΕΠΟ προχώρησε σε αύξηση των ομάδων. Την περίοδο 1957-58 η ομάδα κάνει εντυπωσιακή πορεία και κατακτά το πρωτάθλημα της Α2, αλλά δεν καταφέρνει να κερδίσει την άνοδο στην Α' κατηγορία. Τη χάνει σε μπαράζ από το Αιγάλεω!

Άνοδος με μπαράζ

  Τα θρυλικά μπαράζ με τον Αθηναϊκό και η άνοδος στην Α' κατηγορία την περίοδο 1958-59 αποτελούν την πιο μεγάλη επιτυχία στα πρώτα 35 χρόνια ζωής του Ατρόμητου και 25 χρόνια μετά την εγκατάστασή του στο Περιστέρι. Η ομάδα έγραψε ιστορία έπειτα από διπλούς αγώνες μπαράζ με τον Αθηναϊκό, που έγιναν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά για κακή της τύχη την επόμενη κιόλας σαιζόν η ΕΠΟ καθιέρωσε την Εθνική Κατηγορία. 'Έτσι ο Ατρόμητος βρέθηκε στη νεοσύστατη Α' Αθηνών, αν και πρόλαβε να δώσει ένα μόνο παιχνίδι πριν από τη διάλυση της Α' κατηγορίας, με αντίπαλο την ΑΕΚ, από την οποία έχασε με 2-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια.

«Βασιλιάς» στη Β' Εθνική

  Φαίνεται όμως πως η ΕΠΟ είχε .. τύψεις, επειδή μερικές ομάδες, μεταξύ των οποίων και ο Ατρόμητος, δεν συμπεριλήφθηκαν στην Εθνική Κατηγορία και με το ξεκίνημα της δεκαετίας του '60 αποφασίζει να ιδρύσει τη Β' Εθνική. Ο Ατρόμητος πήρε μέρος σε ένα μίνι πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων, εκ των οποίων οι τρεις θα κέρδιζαν την άνοδο στη Β' Εθνική. Μαζί με το Αιγάλεω και τον Αστέρα Γκύζη ο Ατρόμητος βρέθηκε στη Β' Εθνική και καθιερώνεται τα επόμενα χρόνια ως ο «βασιλιάς της κατηγορίας», αφού ήταν σταθερή και αδιά¬λειπτη η παρουσία του, μέχρι που ...

Η «χρυσή» δεκαετία

  Η δεκαετία του '70 είναι η «χρυσή» δεκαετία στην ιστορία του Ατρόμητου. Μια «ομαδάρα» με όλη τη σημασία της λέξης, που στηρίχτηκε ως επί το πλείστον σε παίκτες γηγενείς που αγαπούσαν τη φανέλα κι έπαιζαν για τη φανέλα. Είναι η δεκαετία κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ατρόμητος γνωρίζει τη μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας του. Η παρακμή αρχίζει αμέσως μετά. Οι παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα με το αστέρι στο στήθος εκείνα τα χρόνια έγραψαν ιστορία κι έμειναν στην ιστορία. Ράμφος, Στολίγκας, Κώστας και Σταύρος Μισαηλίδης, Κότσαλος, Μπεργελές, Τσιβγούλης, Στέλιος Κωσταντινίδης (με το παρατσούκλι «ντουλάπας»), Παντελίδης, Σκαρπέλης, Τάμπρατζης, Πάτσης και πολλοί ακόμη παίκτες που έζησαν τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του Ατρόμητου. Η πρώτη κορυφαία στιγμή έρχεται την περίοδο 1971-72, όταν ο Ατρόμητος κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του την άνοδο στην Α' Εθνική. Ήταν μια άνοδος που ήρθε στο τελευταίο και πλέον ιστορικό ματς με το Ρουφ, στο γήπεδο του Ταύρου, στις 25 lουνίου 1972. Ο Ατρόμητος νίκησε 1-0 με γκολ του Στολίγκα στο 40', μπροστά σε 10.000 θεατές. Η ομάδα υποβιβάστηκε αμέσως από την Α' Εθνική, αλλά επέστρεψε επίσης αμέσως. Την περίοδο 1973-74 κατέκτησε την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και στη συνέχεια μέσω των μπαράζ γύρισε στη μεγάλη κατηγορία. Οι βάσεις για μια καλή πορεία υπάρχουν ήδη και πράγματι ο Ατρόμητος παίζει στην Α' Εθνική για τρεις συνεχόμενες περιόδους, εκ των οποίων στη δεύτερη (1975-76) κατακτά την ένατη θέση στη βαθμολογία, που είναι η καλύτερη της ιστορίας του στα «μεγάλα σαλόνια», μέχρι τη συγχώνευση με τη Χαλκηδόνα. Η ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα καλοκαίρι του 2005. Στις 16 Μαΐου της Δ' Εθνικής τη περίοδο 1997-1998 1976 ο Ατρόμητος πέτυχε ίσως τη μεγαλύτερη μέχρι τότε νίκη της ιστορίας του, καθώς επιβλήθηκε του μετέπειτα πρωταθλητή ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα με 2-1 , με δύο γκολ του Εσπινόζα. Λίγο νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 22 Δεκεμβρίου 1974 η ομάδα πήρε ισοπαλία με 1-1 από τον Ολυμπιακό στο κατάμεστο Στάδιο Καραϊσκάκη, με γκολ του Βακάλη.

Το Περιστέρι ζει μοναδικές στιγμές

Ο Ατρόμητος γίνεται το απόλυτο καμάρι της πόλης. Για μια εργατούπολη, όπως το Περιστέρι, οι επιτυχίες του Ατρόμητου αποτελούσαν «βάλσαμο» στη ζωή των κατοίκων της πόλης.

Οι τελευταίες αναλαμπές

  Την περίοδο 1979-80 ο Ατρόμητος κατέκτησε ένα ακόμη πρωτάθλημα στη Β' Εθνική κι επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία, για τελευταία φορά πριν από το 2005.Δεν μπόρεσε όμως να καθιερωθεί. Οι επιτυχίες με την πάροδο των ετών λι¬γόστευαν, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την ηρωική προσπάθεια των φιλάθλων που πήραν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους την περίοδο 1987-88 και κατάφεραν να τη φέρουν από τον επόμενο κιόλας χρόνο στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κόπου εκεί σταματάει και η ... ιστορία. Ο Ατρόμητος κατέκτησε δύο ακόμη ανόδους την επόμενη δεκαετία, οι οποίες δεν είχαν την αίγλη του παρελθόντος. Την περίοδο 1997-98 αναδεικνύεται πρωταθλητής στη Δ' Εθνική και τέσσερα χρόνια αργότερα εκμεταλλεύεται ευεργετική διάταξη, αφού ως πέμπτος στη βαθμολογία επιστρέφει στη Β' Εθνική, ύστερα από οκτώ χρόνια απουσίας.