Τελικός κυπέλλου μπάσκετ σήμερα και έτσι μας δίνεται η αφορμή να πούμε κάποια πράγματα -λίγες μέρες μετά τον αγώνα του ημιτελικού στην Πάτρα και αφού το μυαλό μας "καθάρισε" κάπως από τα όσα ζήσαμε την Τετάρτη αλλά και όλες τις προηγούμενες μέρες. Ένα παιχνίδι που σαν οπαδοί περιμέναμε 16 χρόνια για να το δούμε, μετά την πρώτη φορά που η ομάδα μας αγωνίστηκε στη Λαμία στις 27 Φεβρουαρίου του 2004 στην ίδια φάση του κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό.
Πόσα έχουν αλλάξει όμως από τότε;
Πρώτο και βασικότερο, ο θεσμός του κυπέλλου ολοκληρωνόταν με Final Four ενώ τώρα γίνεται ένας τελικός και οι ημιτελικοί κρίνονται σε ένα νοκ αουτ παιχνίδι σε όποια έδρα δείξει η κληρωτίδα.
Σήμερα απαγορεύονται οι οργανωμένες μετακινήσεις, ακόμα και σε έδρες ομάδων χωρίς οπαδούς. Δεν επιτρέπεται ούτε η παρουσία εντός του κλειστού, παρόλο που κάποιος μπορεί να έχει αγοράσει το εισιτήριο του σύμφωνα με τους όρους που οι ίδιοι έχουν θέσει.
Η αλήθεια είναι ότι προβληματιζομαστε αλλά πολύ περισσότερο γινόμαστε καχύποπτοι με όσα συνέβησαν τις προηγούμενες μέρες..Αλήθεια πόσο κόπτεται ο κύριος Λιόλιος για το μπάσκετ, όταν ο ίδιος λειτουργεί με τόσο υπόγειους και βρώμικους τρόπους?
Όταν λέει πως δεν έχει πρόβλημα στην αλλαγή ώρας, αλλά συγχρόνως επικοινωνεί με άλλες ομάδες και τους ζητά να μην δεχτούν την οποιαδήποτε αλλαγή...
Όταν δηλώνει πως δεν έχει πρόβλημα να διαθέσει 300 εισιτήρια, αλλά συγχρόνως κινεί τα νήματα με τη βοήθεια της τοπικής αστυνομίας, έτσι ώστε να ακυρωθεί η οργανωμένη μετακίνηση στην Πάτρα, όπου 2 χρόνια δεν δημιουργήσαμε το παραμικρό πρόβλημα με την παρουσία μας -όπως άλλωστε ο ίδιος ομολογούσε.
Όταν μία βδομάδα πριν τον αγώνα, κλείνει την πλατφόρμα με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια και αφού ξεχνάει να κλείσει μία εφαρμογή, στη συνέχεια ακυρώνει 120 ΝΟΜΙΜΑ ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΑ εισιτήρια, 3 μέρες πριν το παιχνίδι...
Όταν έχει καταλάβει πως το μαγαζάκι του δεν μπορεί να συγκριθεί με το μεγαλείο και την ιστορία του ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ και φυσικά του κόσμου που ποτέ δεν πρόκειται να δει στο κολεγιακό τσιφλίκι του και βάζει την τοπική αστυνομία να στείλει το προηγούμενο βράδυ(!) έγγραφο που διευκρινίζει πως απαγορεύεται και η μεμονωμένη προσέγγιση του γηπέδου και πως όποιος πάει δεν φτάνει μόνο το ονοματεπώνυμο και το αμκα πάνω στο εισιτήριο, αλλά χρειάζεται και ταυτότητα για επιπλέον ταυτοποίηση...
Γιατί βάζει υποψηφιότητα στην εοκ λοιπόν και τι συμφέρον έχει άραγε, όταν ο ίδιος με τις πρακτικές του εξευτελίζει όχι μόνο το άθλημα αλλά προσβάλει και τη νοημοσύνη κάθε πολίτη αυτής της χώρας?
Τι συμφέρον έχει όταν εξαγριώνει τον κόσμο του ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ χωρίς κανέναν απολύτως λόγο???
Τέλος να μας πει γιατί τα εισιτήρια, κατά την είσοδό μας στο κλειστό, δεν ακυρώθηκαν κανονικά όπως προβλέπει ο νόμος...
Αυτή η υπεροπτική και συνάμα επικίνδυνη στάση που έχει απέναντι στους οπαδούς δεν μπορεί να περάσει έτσι...Τυπάκια τύπου "Λιόλιου" πρέπει να θεωρούνται άμεσοι εχθροί του οπαδικού κινήματος και να παίρνουν αυτό που τους αναλογεί..Αλλά προφανώς η θέση και η στάση του Λιόλιου και του κάθε Λιόλιου, μόνο τυχαία δεν είναι..Στηρίζεται και φυσικά έχει καλές πλάτες...Υφίσταται έτσι ώστε να δημιουργεί την ανάλογη "θολούρα" και έτσι αυτοί που πρέπει...να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους άνετα...
Μια κυβέρνηση που, όπως και οι προηγούμενες, στηρίζεται μόνο στα επιχειρηματικά συμφέροντα και πράττει πάντα σύμφωνα με το πού γέρνει η ζυγαριά.
Ένας υπουργός αθλητισμού που δεν είναι μόνο ένα διακοσμητικό στοιχείο, δυστυχώς είναι και φερέφωνο των επιχειρηματικών κύκλων και το πουλέν του εκάστοτε μαφιόζου που κινείται στον χώρο του αθλητισμού.
Μία ομοσπονδία που είναι ανίκανη να διοργανώσει έναν θεσμό ανάλογο της ευρωπαϊκής ιδιότητας που επικαλούμαστε ως χώρα, τόσο αθλητικά όσο και κοινωνικά.
Μία αστυνομία που μονίμως προβοκάρει, βιαιοπραγεί και ουκ ολίγες φορές μας σέρνει στα δικαστήρια με φτιαχτές κατηγορίες, αντί να διασφαλίζει ένα παιχνίδι όπως οφείλει, όπως μπορεί αλλά και έχει κάνει στο παρελθόν.
Ένας δημοσιογραφικός βόθρος που παπαγαλίζει πως για όλα τα δεινά του αθλητισμού φταίνε οι οπαδοί, προκειμένου να καλύπτει τις δουλειές του εκάστοτε αφεντικού του κάθε φορά.
Εν τέλει όλοι αυτοί που αλλοτριωσαν το πνεύμα του αθλητισμου, που ρίχνουν και παίρνουν φράγκα και που κατά καιρούς κόπτονται τόσο πολύ για το μέλλον του προϊόντος που δημιούργησαν, πού διάολο είναι και τι λένε για την κάτω βόλτα που έχει πάρει αυτό που μας πλασάρουν?
Φτάσαμε λοιπόν στο 2020 κύριοι για να βλέπουμε τελικούς χωρίς οπαδούς.
Τελικούς με 500 φιλάθλους, στους οποίους οι φορείς δημιουργούν εσκεμμένα το δίπολο μεταξύ οικογενειών και οπαδών.
Αυτό φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι...Είναι ο ορισμός της κοινωνίας μας...Είναι αυτό που βιώνουμε καθημερινά, όσοι έχουμε διαφορές με τους "από πάνω".. Είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ μας άλλωστε να βρισκόμαστε από την πλευρά που αγωνίζεται, διεκδικεί και που στέκεται αλληλέγγυα όχι μόνο στον δικό της κύκλο αλλά και σε ομάδες ανθρώπων που η πολιτεία δεν βοηθά ή πολλές φορές αγνοεί!!!
Την Τετάρτη που μας πέρασε αποδείχτηκε περίτρανα πως τον κόσμο του ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ δεν μπορεί να τον κόψει κανείς με το "έτσι γουστάρω". Περίπου 300 οπαδοί και φίλοι της ομάδας, παρά τις αντίξοες συνθήκες (μέρα, ώρα, απαγορεύσεις, μπλόκα κλπ), βρέθηκαν δίπλα στην ομάδα και έκαναν το χρέος τους, χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα.
Ένα μεγάλο μπράβο στον κόσμο που ταξίδεψε μέχρι την Πάτρα κόντρα σε αυτές τις συνθήκες...
Συγχαρητήρια σε όσους συγκρατήθηκαν παρά τις προκλήσεις και σκέφτηκαν έξυπνα, βρέθηκαν κοντά στην ομάδα κάνοντας άλλο ένα κλειστό να θυμίζει ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ...Κερκίδα υπόδειγμα, βγαλμένη κυριολεκτικά μέσα από την ψυχή μας...
Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλους όσους μας βοήθησαν, έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η μετακίνηση..Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στη σημαντική οπαδική αλληλεγγύη που επέδειξαν οι "Navajo", αντιλαμβανόμενοι πως στην ίδια θέση μπορούμε να βρεθούμε όλοι μας!!!
Ας αποτελέσει παράδειγμα για όλους μας. Ελπίζουμε στο μέλλον, συνολικά ως οπαδοί, να έχουμε περισσότερα τέτοια παραδείγματα σε σύγκριση με τα λάθη που κάνουμε κατά καιρούς και που μας οδηγούν να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας...
Υγ1: Χάσαμε στο παρκέ, κερδίσαμε αλλού..Ευχαριστούμε που μας συσπειρώνετε..
Υγ2: Συνεχίζουμε όλοι ΕΝΩΜΕΝΑ, ΔΥΝΑΤΑ και με την ίδια ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, όπως της Τετάρτης...και τα καλύτερα έρχονται...ΟΛΟΙ δίπλα στις ομάδες μας!!!
Υγ3: Την εκτίμηση μας στον προπονητή Μάκη Γιατρά για τον σεβασμό που επέδειξε στο πρόσωπο μας για ακόμα μια φορά στο τέλος του αγώνα. Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν στις μέρες μας.
Υγ4: Να ζήσουν οι οπαδοί...
40 ΧΡΟΝΙΑ FENTAGIN
